Proizvodno mašinstvo je inženjerska disciplina koja na bazi kreativnosti i naučno-stručnih saznanja stvara preduslove za uspešno projektovanje i proizvodnju mašina, uređaja, alata i velikog spektra proizvoda široke namene.

Proizvodno mašinstvo obuhvata i objedinjuje osnovne oblasti proizvodnje: materijale (metale, polimere, keramike, kompozite), proizvodne tehnike (mašine, robote i sisteme za obradu, montažu, transport, merenje i kontrolu, pogonske sisteme, alate i pribore i druge komponente) proizvodne tehnologije (tehnologije obrade, montaže, merenja i kontrole, uključujući i korišćenje računara za projektovanje i proizvodnju – CAD, CAE, CAPP, CAM, CAQ, CNC) kao i tehnike organizovanja, upravljanja i održavanja preduzeća.

Ukratko inženjer proizvodnog mašinstva se bavi razvojem, projektovanjem programiranjem, upravljanjem, održavanjem proizvoda, procesa, CNC mašna, alata i proizvodnih sistema.

Glavni zadatak i poziv inženjera proizvodnog mašinstva jesta da razvija, uhodava, vodi, kontroliše i održava proizvodnju određenih vrsta proizvoda, u koje uglavnom spadaju proizvodi od čvrstih materijala. Da bi to ostvario inženjer proizvodnog mašinstva mora da se koristi većim brojem različititih tehnika i znanjima iz različitih oblasti koje spadaju u proizvodno mašinstvo. Oblasti koje obuhvata proizvodno mašinstvo, ali se ne ograničava na iste su:

Stvaranje novog prozvoda najčešće kreće od ideje, zatim se preko dizajna, projektovanja i izrade dolazi se do gotovog proizvoda. Reverzibilno inženjerstvo kao što i sam naziv govori je obrnut postupak stvaranja novih proizvoda i/ili izrade rezervnih delova za već postojeće mašine i uređaje. U ovoj oblasti se kreće od fizičkog objekta koji se putem metoda 3D digitalizacije prevodi u digitalni oblik, a dalje pomoću CAD alata vrši se redizajniranje i projektovanje novog izgleda ili se zadržavaju karakteristike originalnog dela. Metode 3D digitalizacije su ključ reverzibilnog inženjerstva. Do danas razvijen je veliki broj metoda od kojih treba izdvojiti kontaktne (koordinatne merne mašine i merne ruke) i beskontaktne (laserski skeneri, skeneri na bazi strukturirane svetlosti, fotogrametrija, CT skeneri, itd). Upravo zbog velikog broja metoda 3D digitalizacije posao inženjera je da izaberu odgovarajuću metodu za odgovarajući fizički objekat koji treba digitalizovati i rekonstruisati.

Optimizacija predstavlja metodologiju pomoću koje se određuje najpovoljniji rezultat ili rešenje za određene uslove. U proizvodnom mašinstvu optimizaciju je potrebno sprovesti na procesima kao što su obradni, tehnološki, proizvodni, termodinamčki; na tehničkih sistemima kao što su mašine, uređaji, saobraćajna sredstva, instalacije, postrojenja; i na ljudskim delatnostima u nekom vremenskom domenu, kao na primer projektovanje, konstruisanje, istraživanje, upravljanje, organizovanje itd. Logistika proizvodnje predstavlja: planiranje, izvršavanje, kontrola i upravljanje tokovima materijala i informacija kroz proizvodni proces, odnosno unutar i između proizvodnih pogona. Jednostano rečeno logistikom proizvodnje se proizvodnom procesu obezbeđuje sve što mu je neophodno za nesmetanu proizvodnju kvalitetnih proizvoda u predviđenom vremenskom perioudu uz najmanje troškove. Zadatak logistike je da odlučuje o tome da li da se proizvodi ili nabavlja, da se planira i upravlja proizvodnjom, da ostvari sva potrebna kretanja materijala u procesima izrade i montaže, da minimalizuje kapital koji je vezan u proizvodnji i da uobliči fizički i informatički tok u proizvodnji.

Programiranje CNC mašina,

Obradni i tehnološki sistemi,

Automatizacija proizvodnje i fleksibilni tehnološki sistemi,

Simulacije procesa,

Internernet tehnologije u proizvodnom inženjerstvu,

Održavanje proizvodnih pogona, mašina i uređaja,

Tribologija.